Het is niet altijd gemakkelijk om als opvoedster op een juiste manier te reageren tegenover een interne. Soms maken we niet voldoende tijd om stil te staan bij de belevingswereld van het kind of de jongere. En wat als hij/zij moeilijk doet? Op een moment dat de opvoedster het (ook) moeilijk heeft? Hoe kan ik als opvoedster mijn kalmte bewaren in de vele situaties die mij overkomen?
Ignace Loriaux (www.ignaceloriaux.be) nam ons mee op een 'alternatieve weg mindfulness'. Aan de hand van vele concrete casussen wist hij ons op een boeiende manier antwoorden te geven op onze diverse problemen.
- Zo startte hij met het belang aan te duiden van de begroeting en kennismaking: oogcontact maken en een handdruk geven.
- Altijd eerst de naam noemen en dan pas de boodschap.
- Belangrijk om te leven in het nu: het verleden is voorbij en de toekomst komt nog.
- Aandacht hebben voor onze lichaamshouding waarmee we heel wat uitstralen.
- Veel gedachten passeren doorheen onze hersenen: niet alle gedachten zijn op dit moment nodig. Daarom gedachten 'parkeren' voor later of soms zelfs 'weggooien'.
- Stilte aandurven en opzoeken samen met een stukje bijbellezing of een gebedspsalm.
- Hij coachte ons ook doorheen 'DISC' en bracht zo meer duidelijkheid over onze persoonlijke gedragsstijl.
Algemene indruk van de nascholing?
Ik vond de nascholing heel leerrijk! De inhoud werd op een boeiende manier verteld! De tijd is voorbij gevlogen, dergelijke bijscholingen mogen zeker nog volgen!
Zijn er tips die je meeneemt naar je werkveld? Zo ja … welke?
Ja, zeker!
- Oog hebben voor de gedragingen, gevoelens van de kinderen. Vb als ze terug komen van school: “Oei ik zie dat je een moeilijke dag had op school?” Zo heeft het kind het gevoel dat hij/zij opgemerkt wordt.
- Wanneer je iemand wil aanspreken, begroeten… deze persoon aanspreken bij naam, zo zullen ze er met hun aandacht bij zijn. Eerst de naam daarna hetgeen je wil vertellen of de begroeting.
- Tijdens het werk, bezig zijn met wat er op dit moment gebeurd. Niet bezig zijn met gedachten waar je op dit moment niets kunt aan veranderen (gedachten parkeren).
- Werken vanuit een ik-boodschap (“ik vind het niet leuk dat je niet eerlijk bent, dit geeft mij het gevoel dat…”).
- Je kwetsbaar durven openstellen wanneer iets je raakt en dit durven zeggen (“Ik vond het niet leuk dat jij zo reageerde tegen mij…”).
- De kinderen de kans geven om hun energie kwijt te kunnen. Wanneer de kinderen druk zijn, niet voortdurend berispen: “Zwijgen!” “Zit stil”… Maar bv. even naar buiten gaan met de kinderen... Hen bv. even op de trampoline laten springen. Dit ook wanneer ze gefrustreerd, kwaad zijn, zorgen dat ze hiermee omkunnen, niet wachten tot ze ontploffen (eens een toertje gaan lopen).
Opvoedster Chloë